31 augustus 2017
Ik ga het werk uitvoeren met een aantal prachtige kunstenaars waarmee ik synergie voel.
In de schijnwerpers:
Jan Quintus Zwart, manager van ‘de Bovenkerk’:
“Het project past precies in de doelstelling die we hebben: Cultuur met respect voor het gebouw en de functie daarvan. Top."
Jan Quintus begreep onmiddelijk waar ik naar toe wilde. We delen natuurlijk de fascinatie voor het gebouw, maar het nogal lastig uit te leggen verhaal was ook meteen raak. Een fijne samenwerking is het gevolg.
Julius Hartman, van Hartman Media:
“Lekker vaag, daar houd ik wel van. Het verbindt een aantal zaken waarmee ik ook mee bezig ben. Het project is ook bijzonder actueel gezien het feit dat kunstenaars het moeilijk hebben in een harde samenleving waar het draait om kijkcijfers en bezoekersaantallen. Kunstenaars worden gedwongen zich zichtbaar te maken en samen te werken. Interessant is wat ze dan doen, en niet alleen wat ze laten zien. Dit samenwerkingsproject is een goed initiatief, ik doe mee!”
Zonder Julius’ werk kan dit project natuurlijk niet gecommuniceerd worden, maar hij brengt veel meer in dan techniek. Hij neemt sneller waar dan zijn schaduw! Hij voegt nu al zo veel toe aan mijn perspectief. Zijn instinct voor timing bijvoorbeeld. Dat tijdsaspect is in beeldvorming essentieel. Ruimte en tijd zijn de kaders van onze kijkdoos waar we in zitten. Ik merk op hoe hij inzoomt en uitzoomt, hoog en laag kan, en kan zien wat niet zichtbaar is. Zijn zienswijzen bepalen ons perspectief op het hele proces en dus ook op het product.
Peter Slager, van grafisch ontwerpbureau de Garage:
“Gaaf, dat creatieve, daar ben ik naar op zoek. Ik zie mogelijkheden ook om het grafische proces meer improviserend te doen, meer gericht op de context. In dit project gaan we ons de ruimte geven, ik doe mee”.
Zijn vermogen om zo’n gecontroleerd proces als grafisch vormgeven ervaringsgericht te houden, in plaats van denkgericht, vind ik inspirerend. Zijn idee om het ‘grafisch ontwerpen’ live te laten zien tot en met het drukken van een onaf boek is een waardevolle bijdrage aan de perspectiefwisselingen die we zoeken in dit project. Het toont het proces als product.
En dan de muzikanten;
Bert van den Brink: “Ik heb je plan gelezen, boek me maar voor die drie concerten! Het past precies in hoe ik met muziek omga.”
Bert is begaafd musicus, ik ken en volg hem al jaren. Hij is bevlogen en superleuk. Een vreugde om in zijn plezier te mogen werken.
Hieronder iets meer over hem, geknipt uit zijn website.
Pianist Bert van den Brink (24 juli 1958) is een veelzijdig musicus met een grote staat van dienst. Hij is klassiek geschoold en autodidact op het gebied van de jazz. Men kan Bert regelmatig beluisteren als pianist, organist en accordeonist. Sinds 1982 doceert hij jazz piano aan het Utrechts conservatorium. In 2007 kreeg hij de VPRO/BOY EDGAR-prijs en in 2009 kwam er een documentaire met de titel: "mijn piano is een spiegel".
Dick Le Mair: “Ik vind het een heel boeiend concept, ik begrijp waar je naar toe wilt. Ik zal de ritmische basis leggen die je zoekt”.
Dick Le Mair is componist, arrangeur, slagwerker en percussionist. Het klikte meteen toen ik hem belde of hij mee wilde doen. Het plan om de oerlagen van de beeldvorming te laten voelen begreep hij onmiddellijk. De vormende werking van de oersoep! Ik ben benieuwd want hij zal de eerste muzikant zijn waaraan ik me bloot ga stellen, op 21 september.
Rintje te Wies, dirigent van het Kampen Boys Choir: ‘Ik hoor meteen.....…als ik je verhaal zo hoor. Dat gaan we doen “
Wat Rintje hoorde verklap ik natuurlijk niet, maar op de slotavond, op 30 september zullen de jongens van het Kampen Boys Choir een bijzonder bijdrage leveren aan die samengebalde ervaring van het grote schilderij. Zo’n ervaring kan alleen in gezamenlijkheid ontstaan, binnen een groep mensen. Kunst verbindt.
Tot slot:
Onno Zijlstra, filosoof:
“Ik werd getriggerd door de titel: Dissolving Vieuws. Heel interessant als een postmodern kunstenaar zich verhoudt tot de traditie, dan moet je opletten. Ik hoor ook iets van Derrida. Ik doe mee!”
Ik ken Onno uit mijn academietijd. Hij was mijn docent filosofie. Als er een iemand is die de doelstelling van het project goed kan duiden dan is het Onno. Hij is expert op het raakvlak van kunst en filosofie. Hij structureert het kijken en is daarom belangrijk voor het project. Bovendien is hij ontzettend aardig.
Zo ging het van de een naar de ander, alles liep en vloeide alsof het vanzelfsprekend was. Subsidie aangevraagd bij het Cultuurfonds Kampen en gekregen. Sponsors gezocht, hulp gekregen, fantastische mensen om dit project mee uit te voeren! De laatste maanden zijn we druk geweest met de voorbereidingen van dit multimediaproject
