7 oktober 2021
Nog steeds ben ik bezig met drie doeken tegelijk. Laag over laag, Wachtend op het rapvlugge niks. Als je het ziet dan is het er niet.
Op die manier kijken wat er gebeurt is heel fijn. Spelen met de zwaartekracht, de verfmaterie, wat voor handen is. Mild zijn in mijn vooroordeel over wat komt. Geduld hebben met wat zich vormt, dat is vandaag mijn werk.
Geeft kunst troost aan het bestaan?
