23 januari 2023

Vorige week werd ik gastheer van het coronavirus. Ik heb vermoedelijk de deur opengezet op een masterclass die ging o.a. over 'onderbroken uitreiking'. (Master Opleiding Systemisch Werk, Bureau Land, zie ook coaching) Hoe verzin je het. Ik kreeg, zoals dat heet, milde klachten. Het verdrietige zat er voor mij in dat een ontmoeting waar ik heel erg naar uitreikte niet kon doorgaan. Ik werd in de wacht gezet.   Wat doen we als we wachten? Dan schommele…

7 oktober 2022

Dag klein bloempje, dag kleine Henrie. Het begint met ons oog. Als we de ogen openen halen we het mysterie van het anders zijn van het andere en de ander naar binnen. Het vreemde van het andere en de ander roept je ter ver-antwoord-ing. Het spreekt je aan op je tomeloze neiging alles te herleiden tot je eigen egoïstische begripshorizon. Het is aan te raden deze roeping van de waarneming te ervaren. Want dat kan. De meeste mensen kennen zo’n aanspraak van het vreemde wel in de natuur. Ik er…

30 september 2022

Zaterdag 8 oktober mag ik een middag werken in de galerie. Ik laat dan zien hoe ik mijn speciale technieken toepas in mijn schilderijen. Te midden van de prachtig gepresenteerde doeken die op deze manier ontstaan zijn. Sjaak en Marjo Alosery hebben er weer iets moois van gemaakt. Je kunt dan meekijken en vragen stellen.   https://alosery-art-design.ema...

11 mei 2022

Activiteiten deze zomer: In mei doe ik mee met een internationale groepsexpositie in Soest, Duitsland, Soest is een partnerstad van Kampen. Samen met Wouter Berns en Theo Koster vertegenwoordigen we Kampen. Opening 14 mei Fietsvierdaagse 21 mei Van 18 t/m 21 mei heeft de ANWB een fietsvierdaagse georganiseerd in de IJsseldelta, in samenwerking met de Gebiedscoöperatie IJsseldelta. De vierde dag is er een route uitgezet op het Kampereiland en mijn locatie is in de fietsroute opgenomen. Ik…

5 mei 2022

Ik ben opgegroeid nabij de rivier. De overzijde trok, daar groeide riet en wilgen. Daar waren zandstrandjes, zoals op onbewoonde eilanden. Avontuur. Niet geheel terzijde, de rivier wordt vaak gezien als een grens. Aan onze kant is de beschaving, aan de overkant de barbarij. Zo zagen de Romeinen het al; de rivier de Rijn vormde de grens tussen beschaafde mensen en de barbaren. In het narratief van ons, Europeanen, heeft deze beschavingsgedachte diepe sporen getrokken. Ik hoor de laatst…

8 februari 2022

Ik zag op YouTube een filmpje waarin Midas Dekkers zijn nieuwe boek (Wat loopt daar? Een biologische kijk op rassen) presenteert. Ik vond zijn verhaal over de knopendoos van zijn oma herkenbaar. In ieder mens schuilt een taxonoom, zo betoogde Midas Dekker. Kieper een knopendoos om en zie, de handen gaan en de keuzes komen vanzelf. Rode bij rode, blauw bij blauw, of knopen met 2 gaten, of 4 gaten. Bijzonder spannend wordt het als er onderafdelingen ontstaan, de afwijkingen zijn vaak het boeiends…

30 december 2021

Dit schelpje vond ik langs de sloot. Zo’n kwetsbaar huisje zet me stil. Dit prachtige kunstwerk is tevens de doodskist geweest van zijn zacht geaarde bewoner. Zo terloops. Met zo’n huisje kom ik thuis. Wij mensen zien wat we weten. Er zitten talloze filters tussen de dingen en ons weetbeeld.In een vorig blog had ik het over de mentale mist die dat geeft want wat zien we niet?De mist zit in ons verhaal, onze kijk op de dingen. Ons denkhoofd vertaalt de zintuigelijke ervaring, dat wat er geroken,…

17 december 2021

Drie avonden duurde deze lichtroute. Er kwamen duizenden auto's langs. Volgens mij zijn er nog nooit  zoveel mensen tegelijk op het Kampereiland geweest. Mijn schilderijen zijn duidelijk opgemerkt. Het zijn doeken uit 1989, vroeg werk dus, die kunnen tegen vocht.  

11 december 2021

Het Kampereiland wordt deze week op bijzondere wijze in het zonnetje gezet.  Mijn bijdrage aan de lichtjesroute is het uitlichten van twee schilderijen. Ik hoop dat vanaf grote afstand die dingen kleur en licht gaan geven in de duisternis. Als het niet regent, tenminste.

27 november 2021

22 november. Vanmorgen liep ik van de net opkomende zon af, in het nog lage licht, op onze weg. Wij zijn een boerenvolk dus de buurman reed me groetend tegemoet, met trekker en al. Mijn lange schaduw zweefde rustig over de zee van gras, schitterend omgeven met een aureool van licht. De hond was aan mijn zij. Even was de wereld vol poëzie, alles is verlicht! In dit licht kom ik mijn moeder tegen. Mijn moeder overleed 7 jaar geleden. In de laatste fase van haar leven zakte de sluier van Alzh…