685 Moving 3

Dit werk is ook weer ontstaan vanuit de dynamiek die inherent is aan interactie met verf. Ik lees nu Bruno Latour, het parlement van de dingen. Ik word bevestigd in mijn denkbeelden over creativiteit en vooral bevestigd in de ervaring dat je deel uitmaakt van het 'veld'. Mensen kunnen denken en in ons denkhoofd lijkt het erop dat wat je waarneemt ook echt bestaat. Maar elke gedachte of denkbeeld is een recidu van de levende ervaring van de denker. Die denker verzint de zin. 

Wat heeft dat nou te maken met mijn werk? In het maken van een schilderij (of als je aan het zeilen bent)  verkeer je in de roes van de handeling. Er gebeurt een zwijgende dialoog met de dingen, huid op huid. Zo vormt zich in de levende ervaring een beeld en een taal. Dat fysieke wordingsproces is belangrijk omdat dat buiten je denkhoofd gebeurt. Een lichaam, darm of been, vertaalt niet. Verf doet dat ook niet voor zover ik weet. Uiteindelijk is er het hoofd dat overgaat tot orde en er blijft genoeg over om te overdenken. Dat wat gemaakt is is daarom zo onaf, als het goed is. Ik kan er dan een verhaal van maken. Mooipraterij is ook mij niet vreemd.