We zien de wereld niet zoals die is maar zoals we ons die ons voorstellen.
Dissolving Views
Dissolving Views was de titel van het grote interactieve kunstproject wat ik georganiseerd en uitgevoerd heb in de Bovenkerk of St. Nicolaaskerk te Kampen, 2017. De serie kunstwerken die ontstaan zijn in de nadagen van dat project heb ik ‘Dissolving Views ‘genoemd. In dat project heb ik me blootgesteld aan 'het veld', dat is een samenvattend woord voor het idee dat alles met alles samenhangt, en dat de bron van creativiteit een natuurgegeven is, ingebakken in de aard der zaak. Ik ga ervan uit dat de bron van creativiteit niet zit in het brein maar in de hele schepping. Natuurlijk, de kunstenaar doet iets, denkt iets en er is een plan. Er is vakmanschap, er is bewustzijn maar de verrassing zit in de verwachting. het is de kunst om te gaan zien wat je nog niet zag. Dan wordt daarna alles anders..
Als je iets met je handen maakt leer je al snel dat de materie
terugduwt. Materie heeft een eigenheid, wordt bewogen door dezelfde
energie als ik, is doordrongen van dezelfde wetten en kent intenties,
net als ik.
Ook merk je in een maakproces dat je lichaam, je hand, bijvoorbeeld, vanzelf en vooral zwijgend gaat. De hand weet het. Ik heb het in de hand. Mijn ervaring en kennis van vormgeving zitten ergens achter de hand.
Ik hoef daar niets voor te doen. In het proces van het maken stel ik
het weten uit, ik geef de materie ruimte zijn eigen aard te volgen en
wacht tot de vorm zich aandient. Ik help een handje door een soort
spelregels te verzinnen. Gaandeweg vormt zich een compositie, een beeld tekent zich uit volgens de logica van de materie.
In de schilderijen met titel Dissolving Views heb ik de volgende principes toegepast:
1 Ik begin met leegte, reken op de potentialiteit. Daarmee bedoel ik dat ik alle ideeën, voorbeelden loslaat. Ik noem dat het binnenkomen in het veld van mogelijkheden. Dat is echt een daad.
2. Ik ga uit van de gegeven kaders, bv. 135/135 cm, acryl, kwasten met de maat.... Het doek ligt op de grond, ik kan het veld zien, overzien. Dat is mijn werkveld.
3. de eerste daad= de eerste handeling= de eerste penseelstreek =bepalend. Die goed neerzetten is de gift. De eerste penseelstreek, naar het idee van Shintao, de Chinese meesterschilder uit de 17de eeuw. In de ene penseelstreek volgen alle volgende streken. Van de ene komt het al. Daartoe moet ik volledig toegewijd zijn. Handelen alsof ik niet handel.
4. Het veld doet nl. iets terug, buiten je verwachting, om soms. De handeling zet me in het spoor. Het is het spoor van de principes van de schepping, de creatieve bron. Dat is alles wat je moet zijn. Volger van de principes.
5. Al schilderen wordt het principe gegenereerd, de methode dient zich aan. In de dialoog met de materie manifesteert zich een beeld.
6. Het beeld is goed als de principes kloppen, ik maak het, ik speel het spel en ik maak het niet.
Het is lastig verwoorden maar het werkt!
